Franziska Knetch, Voorzitter
“Als euritmiste, werkzaam op de vrijeschool en betrokken bij eigen kunstzinnige projecten, werd ik in 2014 halsoverkop gevraagd in te vallen bij Goud van Boilerhouse – slechts twee weken voor de première. Wat begon als een onverwacht verzoek, werd een wending in mijn kunstenaarschap. De werkwijze van Boilerhouse raakte iets essentieels: het verlangen om euritmie te verbinden met theater, zang en beeldende kunst. Niet als versiering, maar als dialoog – als Gesamtkunstwerk.
Locatietheater, waar ruimte en betekenis samenvallen. Interdisciplinaire samenwerking, waarin vormen elkaar optillen. En een werkwijze die niet vertrekt van vorm, maar van inhoud – onderzoekend, tastend, samen. Wat Boilerhouse voor mij bijzonder maakt, is precies die benadering: een proces waarin het onderzoek leidend is. Je betreedt een open ruimte waarin je met elkaar iets opbouwt dat nog niet zichtbaar is. Er ontstaat iets substantieels. Dat vertrouwen in het niet-weten is voor mij de kern.
Tussen 2014 en 2021 werkte ik intensief mee aan alle projecten. Deze jaren hebben mijn kunstenaarschap én mijn werk als euritmiedocente diep gevoed.
Sinds 2019 woon ik weer in Duitsland – op afstand, maar niet los. Afgelopen jaar werd ik gevraagd het voorzitterschap van de stichting op me te nemen. Ik zie het als een eer én als een opdracht.
Als voorzitter wil ik waken over wat Boilerhouse tot Boilerhouse maakt: de kwetsbaarheid van het blijven onderzoeken, het plaatsen van euritmie in een bredere context – in dialoog met andere kunsten én met de samenleving. Ik voel me geroepen die lijn te bewaken – en hoop zo, ook op afstand, wezenlijk bij te dragen. “
Gert van Breedam, Penningmeester
Van de inmiddels ruim 30 jaar dat Laura Vink Boilerhouse (voorheen Het Kunsthuis) vormgeeft en leidt, ken ik haar 20 jaar, als niet aflatend geïnspireerd, onvermijdelijk en soms zelfs ongevraagd in verbinding met ‘de Creatieve Krachten’. Die verbinding in het creatieve, en de diepe herkenning van onuitsprekelijke en mysterieuze werkelijkheden deel ik met haar, alsook de fascinatie en liefde voor de ‘ruimtelijke taal’ — de taal van de ruimte en de ruimte van de taal — waarin het mysterieuze en betekenisvolle zich soms bij voorkeur uit lijkt te willen drukken.
Ik ben architect geworden en mijn vroegste kind-herinneringen zijn ruimtelijk-sferisch van aard: de sfeer van een kamer, het licht, de kleur, de geur, jazeker, maar vooral ook de ongrijpbare, moeilijk te benoemen ‘kwaliteit’ van een ruimte, de ‘taal’ van een ruimte, of beter nog, wát de ruimte in stilte lijkt uit te spreken, voor het gewone oor onhoorbaar fluistert, maar voor de ziel zacht maar duidelijk zingt. Het bemiddelen tussen deze ziele-zang en de doofstomme stenen werkelijkheid van de dagdagelijkse wereld, die hierdoor ‘geestelijk bevrucht’ kan (en moet) worden, is het werk van de architect. Iets in deze materiële werkelijkheids-wereld-van-de-wil, ook daadwerkelijk ‘het willen waard’ maken…
Laura zou ballet-danseres worden, maar kreeg weerzin voor de leegte van de verdiepingshoge danszaal spiegels, en ontdekte op vroege leeftijd de bewegingstaal, als sprekende dans, en raakte onherroepelijk gefascineerd door die taal en wát er dan mogelijk gezegd wilde – of kon worden.
In beide gevallen was het een beetje zoals wanneer een kind plots ontdekt dat ogenschijnlijk willekeurige klanken betekenis kunnen dragen, en overdragen. En ook dat bewegen in de ruimte, en de ruimte zélf, die immers zelf ook bewegingsloos beweegt, betekenis en kwaliteit dragen, en overdragen.En wanneer een kind eenmaal die magische mogelijkheden heeft ontdekt, gaan de ogen glinsteren, verschijnt er een lach, en worden de bewegingen onhoudbaar, onvermijdelijk en eeuwig op zoek naar de bron van die innerlijke weerklank. En zo ken ik Laura.
In die innerlijke echo, in die inwendige weerklank van alles, ligt onze verbinding, en mijn steun voor, en medewerking aan Boilerhouse, dat immers het onuitsprekelijke tot uitdrukking brengt, in een wereld die dat hard nodig heeft.
Florian Zirkzee, secretaris
” Florian Zirkzee volgde zijn hele schoolloopbaan aan de Vrije School in Den Haag, waar hij een brede culturele en creatieve vorming genoot. Aansluitend studeerde hij Bouwkunde aan de TU Delft, gevolgd door een master in Architectuur. Sindsdien werkt hij als zelfstandig ontwerper aan uiteenlopende projecten — van een stoel tot een complete stadswijk. Zijn ambitie is om projecten integraal te ontwikkelen, te ontwerpen én te bouwen, waarbij hij streeft naar betekenisvolle en toekomstgerichte architectuur.
Naast zijn werk in de ontwerppraktijk is Florian actief in het culturele veld. Hij is bestuurslid van projectkoor Yoik en organiseert evenementen voor de jeugdsectie van de Antroposofische Vereniging. Als secretaris van Stichting Boilerhouse is hij verantwoordelijk voor de organisatorische structuur en de continuïteit van de stichting, waarbij hij processen bewaakt en het bestuur ondersteunt.”